Koty rasy ragdoll to spokojne i przyznaje zwierzęta o wyjątkowo uroczym wyglądzie. Długa, puszysta sierść i niebieskie oczy, sprawiają, że wyglądają jak pluszaki, co bardzo pasuje do ich ogólnej charakterystyki. Uwielbiają bowiem towarzystwo ludzi oraz pieszczoty. Jednak dlaczego ich nazwa to “szmaciana lalka”? O tym o innych ciekawostkach na temat ragdolli już teraz.
1. Nazwa ragdoll nawiązuje do ich niezwykle zrelaksowanej osobowości. Koty tej rasy wiotczeją gdy się je podnosi lub głaszcze, przez co przypominają szmaciane lalki. Ich zrelaksowana osobowość sprawia, że mogą dogadać się ze wszystkimi w domu, nawet z psami czy innymi kotami oraz dostosować się do zachowań innych domowników.
2. Ragdoll potocznie zwany jest również pies w kociej skórze. Podąża bowiem za człowiekiem jak pies, a nawet może nauczyć się chodzić na smyczy.
3. Ragdolle mają imponującą budowę ciała. Jest duża i mocna z charakterystycznymi oznaczeniami. Ma szeroką głowę z płaskim topem i szeroko rozstawionymi uszami, przez co jego pyszczek ma ogólny, trójkątny kształt. Jego oczy są duże i niebieskie. Ciało jest długie i muskularne z szeroką klatką piersiową, krótką szyją i mocnymi nogami. Łapy są duże i okrągłe. Ogon za to długi i puchaty. Charakterystyczna sierść jest jedwabista, gęsta i bardzo długa.
4. Ragdolle występują w trzech typach umaszczeń, a każdy typ ma cztery wersje kolorystyczne.
Pierwszy to Colorpoint z jasnym kolorem ciała i kontrastywnym ciemniejszym kolorem na kończynach i uszach.
Drugi to Bicolor, który ma ciemniejsze punkty w kształcie odwróconej litery V na czole, brzuchu i łapach.
Mitted to umaszczenie, w którym stopy są białe, tak samo jak podbródek.
Występujące w tych kombinacjach kolory to niebieski, czekoladowy, liliowy, czerwony i kremowy.
5. Rasa ragdoll została stworzona w 1963 roku z Kalifornii. Ann Baker znalazła wtedy białą kotkę z długą sierścią Josephine, którą połączyła z czarno-białym kotem. Kocięta tej pary były początkiem rasy kotów przypominających angory i persy.
6. Po podniesieniu kot staje się miękki i bezwładny jak szmaciana lalka. Według jednej z teorii rozpowszechnionych przez Ann Baker, przyczyną tego stanu jest fakt, że kotka nosząc kocięta została potrącona przez samochód, co miało mieć wpływ na jej kocięta.
Jednak z punktu widzenia genetyki, urazy fizyczne nie mogą być dziedziczone przez kocięta.
7. Stowarzyszenie hodowców zaczęło rejestrować rasę Ragdoll w 1993 roku. Status doskonałej rasy zyskała w 2000 roku. Obecnie rasa ta to piąta najpopularniejsza rasa zarejestrowana przez CFA.
8. Koty zwykle znane są z wspinania się na meble, półki, drzewa, ogólnie wszystko co jest wysoko. Ragdolle tymczasem wolą poziom podłogi, ewentualnie kanapy, krzesła lub niższego drapaka. Nie lubią być wysoko – wolą takie miejsca, które zapewniają im kontakt z ludźmi, jak na podłoga, kanapa, sofa oraz oczywiście na kolanach.
9. Ragdolle są młodą rasą, dlatego nie do końca wiadomo na jakie dokładnie obciążenia genetyczne są narażone. Do tej pory ustalono, że cierpią na kamienie w pęcherzu i wadę serca zwaną kardiomiopatią przerostową.
10. Kocięta ragdoll gwałtownie rosną. Dlatego kociakom należy dawać dużo jedzenia. Jeśli kocięta wyczyszczą miski, można dać im jeszcze trochę jedzenia aż przestaną jeść. Dopiero gdy koty dorosną do swoich prawidłowych rozmiarów – czyli około czwarty rok życia – trzeba racjonować im pokarm, aby zapobiec ich tyciu.
11. Pielęgnacja sierści ragdolli nie jest wymagająca. Wystarczy codzienne szczotkowanie i raz na tydzień lub dwa czesanie grzebieniem ze stali nierdzewnej. Dodatkowo trochę zrzuca sierść.
12. Długość życia zdrowego kota wynosi około 15 lat. Rekordzista Rags, dożył ponad 19 lat.
13. Ragdolle najczęściej ważą około 9 kilogramów, kotki są nieco lżejsze – zdrowe ważą około 6 kilogramów.
14. Kocięta są białe po urodzeniu. Zanim skończą 10 dni pojawiają się pierwsze wzory na ich sierści. Finalny wygląd osiągają gdy mają 2-3 lata.
15. W rodowodzie ragdolli wyróżnia się koty birmańskie, burmskie i perskie. Jednak nie do końca wiadomo skąd wzięła się przypadłość kociąt z pierwszego miotu. Sama Ann Baker snuła wiele historii wokół tego. Mówiła między innymi o zmutowanym kodzie genetycznym kotki oraz o pomocy kosmitów przy powstawaniu rasy.
16. Koty te mają dłuższe tylne łapy od przednich, przez co mają postawę skośną – ich tylna część ciałą jest wyższa niż przednia.
17. Ragdolle często mają problemy z kulami włosowymi, co znaczy że mogą się zakłaczać. Dlatego ważne jest zapewnienie tej rasy trawy do skubania, dbać o nawodnienie kotów i odpowiednią ilość tłuszczu w diecie. Wtedy naturalnie usuwają pilobezoary z przewodu pokarmowego.
18. Ragdolle są niezwykle ufne i uwielbiają pieszczoty. Dlatego nie można wypuszczać ich samotnie na kocie wędrówki, bo ktoś może bardzo chętnie przygarnąć do siebie naszego kociaka.
19. Interesującym kotem jest kotka Matilda, rezydentka amerykańskiego hotelu Algonquin. Wita ona gości w hallu.
20. W 1975 roku Denny i Laura Daytonowie zaczęli hodowlę ragdolli poza IRCA, gdyż uznali działania Ann Baker, za szkodliwe dla rasy. Oni razem z grupą ich popleczników stworzyli wzorzec rasy zaakceptowany przez CFA.